“(…) İnsan nereye gitse kendini de götürüyor. Ya demans, alzaymır veya bir tür travmatik bir şey yaşayarak belleğin yitimi olmadıkça imkânsız. Ben, bunu bir tür kurgu, bir fantezi olarak düşündüm. Acıların üstesinden gelmek neredeyse imkânsız. Aslında mümkün ama çok zor. Onları ancak iyiliklerle yok edebiliyoruz. Belki yok edemiyoruz, biraz iyileştirebiliyoruz. Bu son kitaptaki öyküler biraz böyle gelişti. Söylemesi ayıp, gündelik yaşamımı daha dikkatli, daha denetimli geçirmeğe çalışarak, varlığa iyilik yapmağa gayret ederek… Sonra da onları bir başkası yaşamış gibi anlatarak… ‘Sil Baştan’, bismillah deyip her şeye (?) yeniden başlamanın imkânlarını arayan kişiler, karakterler eşliğinde ortaya çıktı…” Söyleşinin tam metni…
OĞUZHAN ÖZTÜRK SORDU, SADIK YALSIZUÇANLAR CEVAPLADI
